۱- امنیت کامل، رقابت سالم، سلامت رأی‌گیری، مشارکت حداکثری و انتخاب مسئولانه و آگاهانه مردم پنج مؤلفه مهم در انتخابات است که جمهوری اسلامی ایران در تمامی انتخابات‌های ۴۵ سال گذشته مورد توجه ویژه قرار داده و به جرئت می‌توان گفت با اختلاف معنادار، سرآمد تمامی کشور‌های جهان بوده است.
۲- نظام سلطه و به اصطلاح ابرقدرت‌ها (و مشخصاً امریکا در عصر حاضر) ماهیت استقلال طلبانه مردم ایران را بزرگ‌ترین تهدید برای بقای خود تلقی کرده و علاوه بر چنگ و دندان نشان دادن در حوزه سخت، عملیات روانی و جنگ نرم (جنگ شناختی) را مناسب ترین، مؤثرترین و کم هزینه‌ترین روش برای درهم شکستن اراده مردم ایران برگزیده و در هر انتخاباتی برای مخدوش کردن انتخابات در همه حوزه‌ها (سلامت، امنیت، رقابت، مشارکت و انتخاب اصلح) برنامه‌ریزی می‌کنند.
۴- مروری کوتاه بر اقدامات «پیدا و پنهان» و «مستقیم و غیر مستقیم» ائتلاف غربی صهیونیستی طی دو سال اخیر، نشان می‌دهد که تمامی دسیسه‌ها و برنامه‌های غرب در بستر امپراتوری رسانه‌ای و انجام عملیات روانی و در حوزه جنگ شناختی و در قالب «پروپاگاندا»، «دروغ بزرگ» و «جنجال‌آفرینی روانی» صورت گرفته است. آنچه در پاییز سال ۱۴۰۱ در کشور رخ داد آیینه عبرت‌آموز و تمام نمای امپراتوری رسانه‌ای غرب برای فریب مردم از طریق «سیاه نمایی»، «بن‌بست نمایی»، «حاشیه‌سازی»، «فروپاشی قطعی» بر بستر دروغ‌پردازی‌های گوبلزی است.
۵- اگر در کشور‌های مدعی دموکراسی برای هر کرسی مجلس حداکثر ۱۰ نفر به رقابت می‌پردازند در ایران این رقابت بیش از ۵۰ نفر است. در کشور‌های مدعی دموکراسی اولاً مشارکت به شدت حداقلی و ظاهرسازی است و ثانیاً برای برگزاری مشارکت حداقلی هم تلاش می‌کنند، اما در ایران هم شور و اشتیاق مردم برای مشارکت در تعیین سرنوشت و اداره کشور بالاست و هم نظام سیاسی نیز مشارکت حداکثری را به عنوان نقطه هدف اقتدار ملی و ایران قوی در نظر گرفته است. افزایش مشارکت در انتخابات موجب امنیت پایدار و مأیوس کردن دشمن و افزایش قدرت چانه‌زنی در سطح جهان می‌شود. افزایش مشارکت، قدرت نفوذ نرم جمهوری اسلامی ایران را افزایش می‌دهد و این همان چیزی است که هم غرب را نگران می‌کند و هم بر شدت عصبانیت آن‌ها می‌افزاید.
۶- در این روز‌ها بسیار شنیده ایم که برخی افراد می‌گویند: «رأی نمی‌دهم تا مسئولان تنبیه شوند و بفهمند ما ناراحتیم»، «رأی نمی‌دهم، چون رأی من تأثیری ندارد»، «رأی نمی‌دهم، چون رقابت واقعی وجود ندارد»، «رأی نمی‌دهم، چون فلان شخص حقیقی یا حقوقی گفته رأی ندهید» و «در اعتراض به وضع موجود رأی نمی‌دهم».
صرف نظر از اثبات نادرستی این‌گونه دیدگاه‌ها و استدلال‌ها، آنچه نباید مورد غفلت قرار گیرد این است که مخرج مشترک همه این دیدگاه‌ها، همسویی آگاهانه یا ناآگاهانه با امپراتوری رسانه‌ای غرب است. کسانی که به هر دلیل از رأی ندادن سخن می‌گویند باید بدانند که با تضعیف قدرت ملی و امنیت ملی، به پشتوانه مردمی کشور صدمه زده و جدول دشمن را تکمیل کرده و به پیشبرد اهداف شیطانی دشمن کمک می‌کنند.
ناگفته پیداست که رسانه‌های غربی و صهیونیستی، ماه‌ها است که وسیع‌ترین عملیات روانی و رسانه‌ای خود را برای بی‌اعتمادسازی، ناامیدکردن و دلسرد کردن و عدم مشارکت مردم در انتخابات پیش‌رو دنبال می‌کنند و این سؤالی است که هر ایرانی آزاده‌ای که به امنیت ملی و پایدار، شکست توطئه‌های دشمن و به رسیدن به قله‌های استقلال‌طلبانه کشور فکر می‌کند باید از خود بپرسد. دشمن برای رأی ندادن ما این حجم از عملیات روانی را تدارک دیده است.
شما بگو اگر کسی اعتراضی به وضعیت دارد چکار باید بکند 
